S p i n

Spin

door Wim Hofman

De herfst begint met de kruisspin. Ze zoekt een goede plek voor haar web, tussen een struik en het tuinhekje. Hoe ze het voor elkaar krijgt is mij een raadsel. Ze gaat in het midden van haar web zitten. Je kunt niet zien of ze trots is en je weet ook niet of ze zich als een middenstandster voelt die wacht op een goede klant.

De plek blijkt even later toch niet volmaakt, want daar heb je de eerste herfststorm. Alles beweegt, bomen en struiken zwiepen heen en weer en het web gaat stuk. Het waait erg hard, takken breken,  dakpannen rammelen.

Alles verandert snel.  Boombladeren veranderen van kleur en worden daarna feestelijk afgedankt. Paddenstoelen, helder wit, geel als een omelet, bruin of paars  schieten op uit de grond. Appels, rijp of rot, vallen van de bomen.

Het wordt tijd voor een vuur, voor kastanjes die ploffen in de as. En daar zijn ook allerlei herinneringen die al vervagen en op dromen gaan lijken. En van die vage gevoelens van onrust en verlangen. En het groeiend besef dat de tijd voorbij gaat, zelfs voor hen die nooit  tijd hebben.

Waar de spin met haar mooie web gebleven is weet ik niet. Weggewaaid misschien, zoekgeraakt.

Bron: PZC